Waarom is het betrekken van naasten bij de behandeling van mensen met suïcidale gedachten zo belangrijk? En wat is er voor nodig om naasten meer te betrekken?
Per jaar plegen meer dan 1900 mensen suïcide. Een zorgwekkend hoog aantal mensen dat in eenzaamheid uit het leven stapt. Uit onderzoek blijkt dat het betrekken van naasten en familie bij de behandeling van mensen met suïcidale gedachten van groot preventief belang is. In de praktijk gebeurt dit nog te weinig en blijken er allerlei hobbels de professionals te weerhouden van een samenwerking met naasten.
In opdracht van Bosch Film (tegenwoordig Studio Noodzaak) ging ik op zoek naar mensen en verhalen die invoelbaar maken dat we door meer met elkaar in verbinding te staan mensen met suïcidale gedachten beter kunnen helpen. Julia von Graevenitz filmde een psychiater, twee psychologen, een vader, een moeder, een zus, een docente, een pastoor en een collega die terugblikken op het behandelproces en de vreselijke afloop. Met indrukwekkende eerlijkheid vertellen zij vanuit hun eigen perspectief hoe zij die zwarte periode beleefd hebben, hoe zij zich machteloos en vaak eenzaam voelden en hoe zij contact en steun gemist hebben.
De documentaire komt (na de vertoningen in het land) op de webtool www.doodzonde.nl. Naast de documentaire zijn daar per thema ook korte films te zien.